Fara í efni
KA

Rándýr forréttindi að spila fyrir Ísland

KA-konur lyfta þeim stóra, Íslandsmeistarabikarnum, sem var fjórði titillinn sem þær unnu á nýafstöðnu keppnistímabili. Mynd: Þórir Tryggvason

Engin KA-kona verður með A-landsliði Íslands í blaki á Evrópumóti smáþjóða í Luxemborg um helgina eins og Akureyri.net greindi frá í gær. Það vekur auðvitað athygli þegar um fjórfalt meistaralið er að ræða. Fjarvera þeirra snýst að verulegu leyti um þann háa kostnað sem fylgir því að taka þátt í landsliðsverkefnum, sérstaklega fyrir leikmenn af landsbyggðinni. 

Dýr krafa um umgjörð vegna Evrópuleikja

Eflaust man íþróttaáhugafólk eftir því þegar Jóna Margrét Arnarsdóttir, fyrirliði KA og landsliðskona í blaki, var gestur í hlaðvarpsþættinum Mín skoðun hjá Valtý Birni Valtýssyni þar sem hún sagði frá því að kröfur sem gerðar voru af Blaksambandi Evrópu um umgjörð, þar á meðal beinar útsendingar frá leikjum liðins, hafi gert það að verkum að hver leikmaður þurfti að greiða 75.000 krónur fyrir hvern einasta leik sem liðið spilaði í undankeppni EM. Það þýddi einfaldlega að leikmenn sem tóku þátt í öllum sex leikjum liðsins þurftu að greiða 450.000 krónur í beinan kostnað við verkefnið, ofan á allt annað.

Í frétt mbl.is þann 20. desember í fyrra um kostnaðarmálin og hlaðvarpsþáttinn kemur meðal annars fram að Jóna Margrét hafi þurft að dvelja í einn og hálfan mánuð og æfa með landsliðinu í Reykjavík og finna sér húsnæði sjálf án þess að styrkur kæmi á móti. Þá kom einnig fram hjá Jónu Margréti að einhverjir leikmenn hefðu ekki tekið þátt í verkefninu vegna kostnaðar og Ísland hafi aldrei verið með sitt besta lið. 

Þessi vandi er því klárlega ekki nýr af nálinni. 

Sjö KA-konur afþökkuðu boðið

Sjö leikmenn úr fjórföldu meistaraliði KA fengu boð um að taka þátt í því landsliðsverkefni sem nú stendur fyrir dyrum, en allar afþökkuðu boðið. Eftir að Akureyri.net setti sig í samband við leikmann úr röðum KA ákváðu þær sjö sem voru valdar og fengu boð um að taka þátt í verkefninu að tjá sig sameiginlega í pistli sem þær sendu okkur. Aðstæður þeirra eru mismunandi ástæður þess að þær gáfu ekki kost á sér því ekki að öllu leyti þær sömu, en þó segja þær meginástæðu allra vera þá hve hár kostnaður fylgir því að spila með landsliðinu. 

Kostnaður við landsliðsferðir er töluverður, en við hann bætist ferðakostnaður landsbyggðarleikmanna, dvalarkostnaður á höfuðborgarsvæðinu á æfingatímabilum og tugir daga í vinnutap á hverju ári. 

Það vekur sérstaka athygli við lestur pistilsins að í það eina skipti á undanförnum árum sem æfingar landsliðsins voru færðar út á land hafi skipuleggjendur æfingahelgarinnar gengið frá gistingu og fæði fyrir alla leikmenn á meðan æfingarnar stóðu yfir. Út á það vilji þær ekki setja heldur óski þess að slíkt hið sama sé gert þegar landsbyggðarleikmenn fara suður á æfingar.

Óskandi að aðstæður væru öðruvísi

Svar KA-kvenna er eftirfarandi:

Töluverð umræða hefur skapast þegar vakin var athygli á því að enginn leikmaður úr kvennaliði KA væri í landsliðshóp fyrir komandi verkefni landsliðsins. Fyrst og fremst viljum við koma því á framfæri að það var okkar ákvörðun að gefa ekki kosta á okkur í þetta verkefni eftir að hafa fengið boð um það. Okkur þykir þó mikilvægt að það komi fram að okkur þykir miður að þurfa afþakka boð eins og þetta þar sem mikil forréttindi eru að fá að spila fyrir Íslands hönd og myndum við óska þess að aðstæður okkar væru öðruvísi. 

Þónokkrir leikmenn úr liði KA fengu boð og gefur því að skilja að aðstæður okkar eru mismunandi og ástæður þess að við ákváðum að gefa ekki kost á okkur því misjafnar. Hins vegar var meginástæða okkar allra sú hve hár kostnaður fylgir því að ákveða að þiggja boð um að spila með landsliðinu. Ferðin sjálf í verkefnið kostar hvern leikmann 120.000 kr., sem eitt og sér er hár kostnaður fyrir að spila fyrir Íslands hönd á móti sem fer fram yfir eina helgi. Til viðbótar við þennan kostnað leggst mikill aukakostnaður fyrir þá leikmenn sem búa á landsbyggðinni. Allur undirbúningur fyrir verkefnið fer fram á höfuðborgarsvæðinu sem gerir það að verkum að leikmenn sem búa fyrir utan það þurfa að flytja sig þangað meðan undirbúningur fer fram með tilheyrandi kostnaði. Leikmenn af landsbyggðinni þurfa því að leggja til viðbótar við 120.000 kr. kostnað vegna ferðalaga til og frá höfuðborgarsvæðinu, í kostnað vegna gistingar, uppihalds og ekki síður vegna vinnutaps, þar sem leikmenn af landsbyggðinni þurfa að taka sér frí í vinnu til að geta sótt æfingarnar á höfuðborgarsvæðinu. Í þessu tilfelli hefði það verið hátt í tveggja vikna frí frá vinnu vegna æfinga. Þegar allt þetta er tekið með í reikninginn er upphæðin sem hver leikmaður af landsbyggðinni þarf að greiða fyrir landsliðsverkefni eins og þetta orðin ferkar há. 

Seinasta landsliðsverkefni tók mikinn toll af þeim leikmönnum sem tóku þátt í því en úr hópi KA tóku þrír leikmenn þátt. Það verkefni var töluvert umfangsmeira þar sem verkefnið sjálft stóð yfir í þrjár vikur og undirbúningstímabilið stóð yfir í fjórar vikur. Verkefnið sjálft kostaði hvern leikmann 450.000 kr., sem reynt var síðan að koma á móts við með hinum ýmsu fjáröflunarverkefnum sem leikmenn stóðu sjálfir fyrir. Til viðbótar við þennan kostnað má síðan bæta við þeim kostnaði sem talinn var upp hér ofar: ferðakostnaður til og frá höfuðborgarsvæðinu, gisting, uppihald og vinnutap í meira en tvo mánuði. Til viðbótar má nefna að þessir mánuðir í vinnu eru oft dýrmæt tekjuöflun fyrir námsmenn sem margir af þessum leikmönnum eru. 

Meginástæða þess að við gáfum ekki kost á okkur í þetta verkefni var þessi gífurlegi kostnaður. Undanfarin ár hefur ekkert verið komið á móts við þá leikmenn sem koma af landsbyggðinni og þykir okkur það miður. Það myndi muna töluverðu fyrir leikmenn af landsbyggðinni, sem oft eru stór hluti af leikmannahópi landsliðanna í blaki, ef t.d. hluti af undirbúningstímabilinu færi fram á landsbyggðinni, það myndi minnka tekjutap leikmannana að einhverju leyti. Einu sinni á undanförnum árum voru æfingar færðar út á land og var þá komið vel á móts við alla leikmenn í gistingu og fæði, þar sem skipuleggjendur æfingarhelgarinnar skipulögðu gistingu og fæði fyrir alla leikmenn á meðan helginni stóð til að kostnaður yrði í lágmarki. Út á það erum við alls ekki að setja heldur óskum við eftir því að það sé einnig staðan þegar leikmenn utan af landi þurfa að koma á höfuðborgarsvæðið.

Með þessum skrifum vonumst við til þess að hægt verði að vinna þetta stóra verkefni, að minnka kostnað allra leikmanna, saman og finna lausn á því. Við óskum stelpunum góðs gengis um helgina og hlökkum til þess að fylgjast með þeim næstu daga.