Fara í efni
Mannlíf

18 ára vinnukona og almennilegur strákur

Á unglingsárum í Kópavogi tók ég þátt í skátastarfi af lífi og sál. Kannski var það í því starfi sem ég lærði að kenna. Hver veit? Ég bar alla vega ábyrgð fundum, gönguferðum og útilegum um tuttugu ungra skátastúlkna í nokkur ár. Það var lærdómsríkt. En sjálf var ég í skátahópi sem kallast dróttskátar. Skátaforinginn minn þar var Ingólfur Ármannsson kennari frá Akureyri. 

Með þessum orðum hefst áhugaverður og fallegur pistill Kristínar Aðalsteinsdóttur sem Akureyri.net birtir í dag.

Einn góðan veðurdag boðaði Ingólfur komu sína heim til okkar pabba á Ásbrautina. Erindi hans var að kanna hvort ég gæti hugsað mér að vera vinnukona hjá foreldrum hans á Akureyri sumarið 1964, þegar ég var 18 ára. Ég þurfti ekki að hugsa mig um og nokkru síðar renndum við Ingólfur norður á lítilli fólkswagen bjöllu. Það sem mér fannst þetta spennandi og landið fallegt. Ég hafði verið í sveit í Kelduhverfi í mörg sumur, en Akureyri var eitthvað allt annað.

Kristín er fyrrverandi prófessor við Háskólann á Akureyri. Pistlar hennar birtast á Akureyri.net annan hvern föstudag.